Home ->Dictionaries ->Dutch/Dutch ->Translate straffen

Synonyms for straffen in Dutch

Summary
Dutch Synonyms:   more detail...
  1. straffen:
  2. straf:

Dutch

Detailed Synonyms for straffen in Dutch

straffen:

straffen verb (staf, staft, stafte, staften, gestraft)

  1. straffen
    straffen; afstraffen
    • straffen verb (staf, staft, stafte, staften, gestraft)
    • afstraffen verb (straf af, straft af, strafte af, straften af, afgestraft)
  2. straffen
    straffen; bestraffen; sancties treffen
  3. straffen
    – een vervelende maatregel opleggen omdat hij iets deed wat niet mocht 1
    straffen
    – een vervelende maatregel opleggen omdat hij iets deed wat niet mocht 1
    • straffen verb (staf, staft, stafte, staften, gestraft)
      • deze ouders straffen hun kinderen veel te streng1

Conjugations for straffen:

o.t.t.
  1. staf
  2. staft
  3. staft
  4. staffen
  5. staffen
  6. staffen
o.v.t.
  1. stafte
  2. stafte
  3. stafte
  4. staften
  5. staften
  6. staften
v.t.t.
  1. heb gestraft
  2. hebt gestraft
  3. heeft gestraft
  4. hebben gestraft
  5. hebben gestraft
  6. hebben gestraft
v.v.t.
  1. had gestraft
  2. had gestraft
  3. had gestraft
  4. hadden gestraft
  5. hadden gestraft
  6. hadden gestraft
o.t.t.t.
  1. zal straffen
  2. zult straffen
  3. zal straffen
  4. zullen straffen
  5. zullen straffen
  6. zullen straffen
o.v.t.t.
  1. zou straffen
  2. zou straffen
  3. zou straffen
  4. zouden straffen
  5. zouden straffen
  6. zouden straffen
en verder
  1. ben gestraft
  2. bent gestraft
  3. is gestraft
  4. zijn gestraft
  5. zijn gestraft
  6. zijn gestraft
diversen
  1. staf!
  2. staft!
  5. gestraft
  6. straffend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Related Words for "straffen":


Related Definitions for "straffen":

  1. een vervelende maatregel opleggen omdat hij iets deed wat niet mocht1
    • deze ouders straffen hun kinderen veel te streng1

straffen form of straf:

straf [de ~] noun

  1. de straf
    de hechtenis; de gevangenisstraf; de boete; de straf; de celstraf
  2. de straf
    de bestraffing; de straf; de kastijding; de tuchtiging

straf adj

  1. straf
    pittig; straf

straf [de ~] noun

  1. de straf
    – vervelende maatregel omdat je iets deed wat niet mocht 1
    de straf
    – vervelende maatregel omdat je iets deed wat niet mocht 1
    • straf [de ~] noun
      • het kind moest voor straf om zeven uur naar bed1

Related Words for "straf":


Related Definitions for "straf":

  1. vervelende maatregel omdat je iets deed wat niet mocht1
    • het kind moest voor straf om zeven uur naar bed1







Your free, fast, and simple translation dictionary

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Page served in 0.0196 seconds
Page rendered in 1.0 seconds